روش‌هایی برای آموزش بخشش به کودکان!
بخشیدن دیگری یکی از مهارت‌های ضروری زندگی و قابل آموختن است. بنابراین بهتر است این مهارت ضروری را از کودکی به فرزندان‌مان بیاموزیم تا تاثیر آن‌را در روابط بین فردی خود احساس کنند.بخشیدن دیگری راهی برای کنترل احساسات منفی، افکار نادرست و تسلط بر خود و روابط افراد به ویژه روابط دوستی است. اگر تلاشی برای بخشیدن دیگران به خاطر اشتباهاتی که در حق ما می‌کنند نباشد، نمی‌توانیم احساس خوشایندی نسبت به خود و آن‌ها داشته باشیم. افرادی که نمی‌توانند ببخشند نمی‌توانند دوباره اعتماد کنند. کودکان ما هم از این امر مستثننا نیستند.
این نکته قابل درک است که برای کودک زمانی که والدین یا دوستی کار نادرستی انجام می‌دهد احساس خشم، ناراحتی و بی‌قراری کند. مثلا والدین حرف ناخوشایندی بزنند یا یکی از دوستانش اسباب‌بازی عزیز و دوست‌داشتنی او را بشکند، رازی را فاش کند یا مسخره‌اش کند. کارهایی که به‌طور طبیعی کودک را دچار حس خشم و عصبانیت می‌کند.
معمولا گفته می‌شود کودکان زود فراموش می‌کنند و قهر و آشتی‌شان دوامی ندارد. اما این مساله در حقیقت به شخصیت و روحیه‌ی کودکان و آن چیزی که کودک در خانواده می‌‌‌آموزد ارتباط دارد و در نهایت در انتخاب این‌که آیا باید ببخشد یا نه تاثیر گذار است.
مهارت بخشیدن هم مانند سایر مهارت‌های زندگی قابل آموختن است و نیاز به آموزش دارد. چه بهتر که چنین آموزشی را از سنین کودکی آغاز کنیم تا در وجود کودک‌مان نهادینه شود. شما به عنوان والد یا مربی با رعایت یکسری اصول و راهکارهای ساده می‌توانید آموزش بخشیدن دیگری را به راحتی به کودکان آموزش دهید.
فرناز میری، در این ویدئو به برخی از روش‌های آموزش بخشش به کودکان اشاره می‌کند.
محتوای این ویدئو براساس ترجمه‌ی مقاله‌ای با نام «راهنمای والدین برای آموزش بخشش به کودکان» و با ترجمه‌ی مریم مافی تهیه شده و این مقاله در سایت کتابک به آدرس ketabak.org منتشر شده است.
