مدرسه‌ی ناشنوایان؛ آری یا خیر؟
مدرسه به عنوان یک محیط اجتماعی فقط برای یادگیری درس و تحصیل مهم نیست؛ بلکه محیطی برای شناخت هویت کودک است. زمانی‌که یک کودک ناشنوا در جمع کودکان ناشنوا بزرگ می‌شود به هویت ناشنوایی خود پی می‌برد و با اعتماد به نفس بیشتری فعالیت می‌کند.دوری و نزدیکی به محل زندگی، کیفیت آموزش و معلمان مهم‌ترین موضوعات در انتخاب مدرسه‌ی مناسب برای یک کودک در هر خانواده‌ای هستند.
فرض کنیم دو مدرسه با امکانات یکسان داریم که یکی برای دانش‌آموزان ناشنوا و دیگری مدرسه‌ی عمومی برای کودکان شنوا است. در این حالت فواید مدرسه‌ی ناشنوایان برای کودک ناشنوا بیشتر است.
پیش‌تر ناشنوایان زیادی در مدارس ناشنوایان تحصیل می‌کردند. حتی با وجود سیستم آموزشی نه چندان قوی و پویا، اما باز هم از نظر اعتماد به نفس، اجتماعی شدن و شادی برای کودکان ناشنوا بهتر بود؛ چراکه در کنار کودکان ناشنوای دیگر بودند و هویت خودشان را پیدا می‌کردند.
این روزها که بسیاری از نوزادان ناشنوا کاشت حلزون دارند و به مدارس شنوا فرستاده، از آن‌جا که از بچگی با ناشنواها نبوده و آن‌ها را ندیده‌اند، هویت ناشنوایی‌شان را قبول نمی‌کنند. در حالی‌که به‌طور کامل هم هویت شنوایی ندارند.
مساله‌ای که باعث اعتماد بنفس پایین، کمبود شادی و خجالتی بودن می‌شود. از سوی دیگر در بحث یادگیری اگر مباحث درسی با زبان اشاره آموزش داده شود سرعت یادگیری کودک و نوجوان ناشنوا هیچ تفاوتی با همتای شنوای خود ندارد.
از دوم تا هشتم مهر ماه در تقویم، هفته‌ی جهانی ناشنوایان نام‌گذاری شده است. به همین مناسبت و در راستای اهداف و دغدغه‌های «کیدتاکس» مبنی بر توجه به کودکان با نیازهای ویژه و آماده‌سازی و ترجمه به زبان اشاره محتوای کابردی‌تر برنامه‌ها و ویدئوهای سایت کیدتاکس برای والدین ناشنوا یا کم‌شنوا، در این هفته نیز ویژه برنامه‌هایی درباره‌ی موضوعات و چالش‌های مختلف کودکان ناشنوا تهیه شده است.
در سومین برنامه از سلسله برنامه‌های هفته‌ی جهانی ناشنوایان، سارا سیاووشی، زبان‌شناس، درباره‌ی انتخاب مدرسه برای کودکان ناشنوا صحبت می‌کند. او معتقد است روش‌های آموزشی را نمی‌توان برای افراد شنوا و ناشنوا یکسان به کار برد.
این ویدئو برای ناشنوایان توسط مهسا تهذیبی به زبان اشاره ترجمه شده است.
فرناز میری
